Anasayfa Anasayfa

Bir “mekan” şiiri


Gökhan Öztürk

1. BÖLÜM

İstanbul’da üç gündür yağmur yağıyor
Ama gökten akan suyla
Toprağa karışan su bir değil
Bu şehrin mutsuzluğu kaplıyor her yanı
Ağlamaklı oluyor sokaklar
Şehir mi mutsuz peki
Yoksa insanlar mı
Gördüğünde şaşırmadığın
O gri havanın sebebi
Trafik değil mi yoksa ?

Fersah fersah bilen her yeri
Taksici, şaşıyor
Şurada bir SOKAK peydah oluvermiş
Diğerlerine sığmayan ÇOCUKLARI
Bu sokağa koymuşlar
Adı da : “Adalet Sokak”

Devam edecek …

 

2.683 okunma
1 Yıldız2 Yıldız3 Yıldız4 Yıldız5 Yıldız (6 oy, ortalama: 5,00 / 5)
Loading ... Loading ...

“Bir “mekan” şiiri” için 1 Yorum

  1. gökhan öztürk diyor ki:

    Cevaben…

    Çelişik bir karmaşada
    Sözcüklerin ne önemi kalır
    Ne önemi kalır zamanın
    Ya da zamansızlığın…
    Ben ha şiir yazmışım canım istemiş
    Ha uzun uzadıya destan döktürmüşüm
    Yaşamanın derdine düşmüş;
    Ayakta kalmanın,
    Onursuz yaşamamanın
    Onursuz mücadelesini verirken
    Hani “dünyanın öbür ucunda
    Bir haksızlık yapıldığında
    Öfkeden titre[YE]MEdiğim”
    Yaşamım,
    Geçip giderken…
    Ben ha yirmidört saatimi “uğur”da harcamışım,
    Ha sırtüstü yatmışım,
    Ha onu bile yapmamışım…
    Ne önemi var ki ?

    Bu da “mekan” şiirinin sıradaki bölümü olsun mu :)