Küçük İşler

Mavi ışığını yak.

Masmavi bir aydınlık sarsın çevreni..

Masmavi aydınlık düşlerinin ışığını hiç söndürme!.. Sen ki o aydınlıkta mavi şiirler yazdın, mavi düşler kurdun. Maviyi yaşadın.. yaşattın bize de..

O çok sevdiğin maviyle boya gökyüzünü, denizi, çayı.. ırmağı..
Mavi, senin dünyan. Sen maviyle doğmuş, maviyle yaşamış, yaşatmışsın.

Masmavi geçmişini aklında tutanlardansın. Gemilerle her gece, sen de uzaklardan dönenlerdensin.. Ben de ebruliyim diyorsun ya! Ebruli bir mavi renk çağrıştırıyorsun bana sen. Hem ebruli, hem mavi…

Kim bilir, ne kadar huzur veriyorsundur çevrene.. Çevrendekilerle birlikte seni düşlüyorum.. Neden bilmem.. maviye boyanıyor düşlerim. Mavi bir ışık sızıyor pencerelerden. Pencerede sen ve yakınların, mavi bir sohbete koyulmuşsunuz.

Sen.. sol yandaki olmalısın. Hani şu pencereye doğru dallarını uzatan sarmaşığın ardındaki.. Yanındaki delikanlı da oğlun olmalı.. Ne güzel anlaşıyorsunuz ana oğul.. Hani hastalandığında başını beklediğin, geceler boyu uyumadığın oğul…

Hani.. sen geçenlerde hastalandığında başını bekleyen, sana çorba getiren, çay yapan, evin yükünü üzerine alan oğul.

Çok seviyorsun değil mi oğlunu? Oğul canın yanında mavinin lafı mı olur? O senin canın.. ciğerin.. oğul balın.

Şimdi sen yol arkadaşlarınla olmak…  yeni yerler keşfetmek.. yeni denizlere yelken açmak istiyorsun. Belki bir düşler sokağına rastlamak.. Eski yol arkadaşlarınla düşler sokağında rastlaşmak.. Onlarla el ele verip, bambaşka diyarlarda.. bambaşka hayatlar bulmak istiyorsun.

Kapa gözlerini şimdi…

Gözlerini açabilirsin..

Biz buradayız!

…

Zelin Artuğ (Ülkü Öztürk Göçmen)

Bazı içkili eğlence yerleri vardır… yok damsız girilmez,  kravatsız girilmez, simokinsiz girilmez.. fino köpeği olmayanlar giremez.. yok topuklu pabuçsuz girilmez.. abiye olmayanlar giremez.. çok fonksiyonlu cep telefonu olmayanlar… şurasına burasına  piercing taktırmayanlar.. estetiksiz olanlar, silikonsuz olanlar, sırt dekoltesi olmayanlar giremez.. yok otobüsle yolculuk edenler giremez, marka giyinmeyenler giremez, saç ektirmeyenler, solaryuma girmeyenler, adi jöle kullananlar, imitasyon mücevher takanlar giremez…

Yazının tamamını okuyun »

Adım, Metek. Soyadım yok. Annemi ve babamı göç yolunda yitirdim. Anlayacağınız, anadan öksüz, babadan yetim bir kuşum.

Pasifiği aşmış, yorgun argın San Francisco kıyılarına çıkmak üzereydik ki insanlar tarafından yaylım ateşine tutulduk.

Önce adımın anlamını söyleyeyim size. Siyasal hakları olmayan yerleşik yabancılara eski Atina’da Metek derlermiş. Yazının tamamını okuyun »

Uçak Paris semalarında… Takım elbiseli, sarışın, genç adam, yuvarlak uçak penceresinden bakıyor. Hiçbir şey göremiyor. Bembeyaz bulutlar var uçağın altında. Uçak, sanki pamuk yığınlarının üzerinde süzülüyor. Birazdan bir anons gelecek. Yolcular kemerlerini bağlayacaklar. Uçağın Orly’ye inmesi biraz daha sonra.. Hilton’daki toplantıya geç kalması söz konusu değil yine de.. Hava limanından alacaklar onu. Yazının tamamını okuyun »